Wady wzroku i ich rodzaje

Wzrok jest bardzo ważnym zmysłem, o który trzeba dbać. Jednak czasami zdarza się tak, że mimo regularnych wizyt u okulisty pojawiają się problemy ze wzrokiem, które mogą dotyczyć osób w każdym wieku. Niektóre są wynikiem chorób oczu, inne rozwijają się z wiekiem, a jeszcze inne występują pod wpływem czynników genetycznych. Objawami, które powinny być niepokojące i wskazują na konieczność udania się na badanie wzroku, są między innymi bóle oczy i głowy, zmęczenie, niewyraźne widzenie czy mrużenie oczu. W dzisiejszym wpisie omówimy, jakie wady wzroku możemy wyróżnić.

Czym jest krótkowzroczność i dalekowzroczność?

Osoby, które mają problemy ze wzrokiem i udają się do optyka, często słyszą diagnozę, którą jest krótkowzroczność albo dalekowzroczność. O krótkowzroczności mówimy w przypadku, w którym pacjent musi przybliżyć obraz, aby go wyraźnie zobaczyć. Wada wzroku polega na tym, że w wyniku uwypuklenia rogówki i soczewki światło ogniskuje się przed siatkówką. Możemy wyróżnić krótkowzroczność małą (od minus 0,5 do minus 2,5 dioptrii), średnią (od minus 3 do minus 6 dioptrii) i dużą (minus 6 dioptrii i powyżej).

O dalekowzroczności mówimy z kolei, jeżeli obraz zamiast na siatkówce powstaje za nią. Wada wzroku objawia się nieostrym widzeniem przedmiotów, które znajdują się blisko czy bólami głowy przy dłuższym czytaniu albo pracy przy komputerze. Wyróżniamy trzy rodzaje dalekowzroczności: małą (do plus 2 dioptrii), średnią (od plus 2,5 do 6 dioptrii) i dużą (plus 6 dioptrii i więcej).

Jakie są inne wady wzroku?

Czasami zdarza się tak, że lekarz po przeprowadzeniu badania okulistycznego diagnozuje również inną wadę wzroku. Mowa tutaj o:

• astygmatyzmie, czyli sytuacji, w której układ optyczny oka nie ma jednego punktu ogniska. Osoba, która na niego cierpi, nie dowidzi z bliska ani w dal,
• daltonizmie, czyli nieprawidłowym rozpoznawaniu kolorów,
• zezie, czyli zmianie kąta patrzenia oka względem drugiego. Przyczyną zeza zwykle są nieprawidłowo pracujące mięśnie oka,
• presbyopii, czyli wadzie wzroku, która najczęściej pojawia się około 40. roku życia. Objawia się gorszym widzeniem przedmiotów znajdujących się w niedalekiej odległości i wiąże się z utratą właściwości akomodacyjnych oka.