Na czym polega terapia wzrokowa?

Terapia wzroku polega na wykonywaniu przez pacjenta specjalnych ćwiczeń, które mają na celu poprawę stanu widzenia obuocznego we wszystkich jego aspektach, poprawę ostrości widzenia i ruchu gałek ocznych. Jest zalecana dla dzieci i osób dorosłych borykających się z problemami ze wzrokiem. Przeprowadzona pod opieką dobrego specjalisty daje szansę na znaczną poprawę funkcji widzenia.

Jak przebiega i jakie funkcje pełni terapia wzroku?

Terapia wzroku uzależniona jest od wyników badania okulistycznego i diagnozy ortoptycznej. Ćwiczenia oczu skierowane są na poprawę zaburzonych funkcji obuocznego widzenia przy wykorzystaniu specjalistycznego sprzętu, którym jest np. synoptofor, a także różne akcesoria do ćwiczeń percepcji wzrokowej, przyrządy okulistyczne i pomoce optyczne, w tym korekcja okularowa.

Zaburzenia widzenia obuocznego mogą być spowodowane przez różne czynniki, m.in.: wadę wzroku, czynniki genetyczne, cyfrowe zmęczenie wzroku, stres. Prowadzą do kłopotów zdrowotnych, takich jak: bóle głowy, zmęczenie oczu, zbyt częste mruganie i zaczerwienienie oczu, problemy z koncentracją, trudności w uczeniu się, dwojenie i rozmazywanie obrazu, uczucie senności i znużenia.

Ćwiczenia wchodzące z zakres terapii wzroku mają za zadanie m.in.:

• poprawić komfort widzenia,
• uregulować akomodację oka,
• zwiększyć zakres widzenia obuocznego,
• wzmocnić mięśnie.

Ćwiczenia są tak opracowane, aby w jak największym stopniu angażowały mózg, który ma się nauczyć w prawidłowy sposób przetwarzać dane przesyłane przez narząd wzroku oraz, co najważniejsze, utrwalić te nowe połączenia. Ćwiczenia odbywają się według indywidualnego zestawu ćwiczeń, które są najlepiej dopasowane do potrzeb pacjenta. Specjalista planuje ilość sesji terapeutycznych, po których następuje kontrola postępów.

Na jakie zaburzenia widzenia pomaga terapia wzrokowa?

Terapia widzenia pomaga w usprawnianiu procesu widzenia w sytuacji, gdy występuje:

• zez (zezy jawne i ukryte),
• niedowidzenie (amblyopia, tzw. leniwe oko) to zaburzenie związane ze zmniejszeniem ostrości wzroku jednego bądź obu oczu. Obniżenie ostrości widzenia występuje mimo dobrania odpowiedniej korekcji wady wzroku,
• zaburzenia fuzji i stereopsji,
• dysfunkcja akomodacji,
• niedomoga konwergencji,
• nieprawidłowe ruchy oczu,
• wady wzroku: nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm,
• stan przed i po zabiegu operacyjnym zeza,
• niespecyficzne problemy z nauką, czytaniem, koncentracją uwagi,
• potrzeba usprawniania specjalnych funkcji wzrokowych np. w sporcie.